Pederasten boterea

Atalak: Gizartea

Nafarroako Gobernuak eliza eta sexu-gehiegikerien inguruan liburua kaleratu zuen iaz (argazkia: Nafarroako Gobernua)

Eliza katolikoko ordezkariek haurren kontra hamarkada askotan egindako sexu-gehiegikerien auziak eztanda egin du Euskal Herrian. Nafarroan 1948 eta 1985 artean gertaturiko 60 kasu identifikatu ditu NUPeko ikerlari talde batek, baina azaldu dutenez “izebergaren punta” baino ez dira. Foru gobernuaren aginduz egindako txostenean erasotzaileen kopurua –gutxienez 31 ustezko pederasta– eta profilak ageri diren arren, haien izenak ez dira publiko egin. Aldiz, biktimen testigantzen zatiak bai.

Bestetik, duela gutxi jakin dugu Ertzaintza beste 13 kasu ikertzen ari dela Araba, Bizkaia eta Gipuzkoako zentro erlijiosoetan gertaturikoak –Josu Erkoreka Jaurlaritzako Segurtasuneko sailburuaren esanetan 30 lirateke ikertzen ari diren kasuak–. Horretarako kasu horiek azaleratu zituen El País egunkarira jo du zuzenean poliziak, bestela informazioa lortzea “prozesu geldo eta luzea” litzatekeela argudiatuz. Egunkari horrek Bilboko eta Errenteriako biktima banaren testigantza gordinak argitaratu ditu. Ipar Euskal Herrian ere 25 adin txikikori egindako abusuen berri izan genuen, Frantziako Estatuan batzorde independente batek azaleratutako 330.000 biktimen artean.

Abusatzaileen inguruko datuak hor daude, baina foku mediatikoa biktimen kontakizunean kokatu da nagusiki. Oso gutxitan ageri zaizkigu ustezko pedofiloen izenak hedabideetan, eta halakoetan eliz erakundeak berehala saiatu dira beren burua oskol sanitario batez babesten. Orriotan Manuel Estomba Derioko apaiztegiko zuzendari espiritualaren izena azaleratu genuenean bezala: Bilboko Gotzaindegiak esan zuen informazio hori ez zela berria eta “barne ikerketa” abiatua zuela lehendik ere.

Espainiako Gotzainen Konferentzia, Juan josé Omella kardinalaren meza entzuten. (argazkia: CEE)

Pederasten babesleak zein izan ziren jakitea ere ez da zaila, erakunde oso baten estalpean egindako delituak baitira. Elizako hierarkian gora eginez, gertatzen ari zena zekitenen zerrenda luzea izan daiteke. Alemanian, adibidez, Municheko artxidiozesiak abiatutako ikerketak erakutsi du Joseph Ratzinger aita santu emerituak bazuela gehiegikeria horien berri eta estali egin zituela artzapezpiku zenean.

Hainbat herrialdetan egindakoa ordaintzeko Eliza pausoak ematen hasi den bitartean –Frantzian biktimak indemnizatuko omen ditu bere ondarea salgai jarriz–, Espainiako Gotzainen Konferentziak uko egin dio kasuak ikertzeari, bere “eskumena” ez delako, eta estatuko fiskaltzak 50 kasu eskas jaso ditu. Orain arte apenas egon da epaiketarik eta kondenarik. Botere-harremanak baliatuz egindako gehiegikerien zigorgabetasunak hor jarraitzen du, Elizaren botereak hor dirauelako.