Txikigintzaren ameslariei gorazarre

Atalak: Sailkatu gabea

Blog hau leial irakurtzen dutenek badakite doktore-tesia egiten ari naizela. Tesi hori egiten ari naiz euskara elkarteen gainean. Eta, horretarako, hainbat eta hainbat pertsonekin ibili naiz berbetan, han eta hemen, euskal herrietatik zehar. Tesiaren lehen zirriborroa amaitu dut eta prozesuaren amaierara hurbiltzen ari naiz, antza.

Eta gaur panegirikoa egin nahi dut. Elkarteen inguruan ibilitako guztiei ohore egin nahi diet. Euskararen komunitatearen eraikuntzan, igeltsero eta peoi ari diren guztiei, hain zuzen ere. Zain egoteko ez ginelako jaio, ohore! Modu autonomoan antolatzeko premia sentitu dugun guztioi, ohore! Eta pluralean idazten dut, gu-a beti delako labainkorra … eta denontzako edo askorentzako lekua eta espazioa dagoelako gu horren barruan.

Hanka sartzeak egin ditugu, askotan ez dugu asmatu, askotan herren ibili gara. Baina ahaleginak egin ditugu eta ilusioa, grina eta indarra jarri. Biziberritu beharko ditugu geure buruak, bai, jakina, baina orain arteko bidea esanguratsua izan da, oztopoak oztopo. Hala ere, ezagutu behar dugu nondik gatozen, gure genealogiak eta sustraiak ezagutu eta, ostean etorriko diren edo datozen belaunaldiek bere egin dezaten jakintza hori.

Zibak segi dezala biraka! Eta segi dezagun praktiketan erradikalago izaten eta berbetan pragmatikoago. Eta segi dezagun jostorratzarekin mihigintzaren ehunak josten eta txirikordatzen.