Bollera eta ahobizi

Atalak: Sailkatu gabea

Aurreko batean, Marikobason dabilen herriko gazte batek retuiteatu zuen neska baten tuita. Han agertzen zen neska hori kamiseta batekin (espainolez, baina nik euskaraz emango dut): zure teoriari kalea falta zaio. Itzel gustatu zitzaidan eta Marikobasoko gazteekin zenbat ari naizen ikasten gogorarazi zidan.

Bollera ahobizien testigantzak irakurrita, behin baino gehiagotan gogoratu naiz esaldi horrekin. Eta autokritika egiteko ere erabili beharko nukeela iruditzen zait (baina hori ez da gaurko gaia). June Fernandezek eta Amaia Alvarez Uriak bollera euskaldunekin egindako elkarrizketak asko gozatu ditut (testigantzez gain, badira beste kontu batzuk, ekarpenak, hitzak eta sorkuntza). Eta testigantzek teoria eraikitzeko balio dutela erakutsi didate berriro ere (tarte berean, Borrokalari transgeneroak eta Araka ditzagun gure bazterrak irakurtzen ari nintzen eta horietan ere bizipenek duten garrantzia agerikoa da, baina horiek agian beste inoiz blogeratuko ditut).

Eta zer diote bizipen horiek? Ba denetarik. Bakoitzetik esaldi bana edo bina ekarri dut, niri deigarrien egin zaizkidanak (eta, jakina, denak irakurtzeko gonbitea da hauxe):

Nahia Urdanpilleta eta Batirtze Lertxundi

Niri, euskal bollera bezala (hau da, lesbiana politizatu bezala) batzuetan hurbiltasun edo erosotasun gehiago eman dit Mostoleseko bollera batek, bere identitatea auzian jarri ez duen euskaldun batek baino.

Argi Lertxundi

Euskararen erabilera, nortasun lesbikoarekin lotzen dugun neurrian, zapalkuntza desberdinak eta nortasun disidenteak borrokatzeko ibilgailu bilakatzen dugu.

Nagore Zuazo

Gaztetatik Bilbon euskaraz ibiltzea izan zen nire apustua, eta lesbianismoan berriro zerotik hastea bezala izan zen. Anbientetik mugitzen hasi ginenean flasha gogorra izan zen. Jaso nuen lehenengo  argazkia izan zen guztiz erdalduna zela. Bai jendeak erdaraz egiten zuelako nahiz eta euskalduna izan, bai musikalki, janzkera, izateko era; oso mundu erdalduna zen. Niretzako nahiko frustrantea izan zen.

Garazi/Gatx Eizagirre

Noka baliagarria al da genero-bitartasuna zalantzan jartzen dugun pertsonontzat?

Nolatan hasten da norbait noka hizketan? Zerk bultzatuta? Norekin? Non? Nola ikasten du aurretik ez bazekien? Zer gertatzen da prozesu horietan? Zeintzuk dira nokarako bide horiek egiten ari diren, garen hiztunak? Genero-bitartasunak nola eragiten du pertsona horiengan?

7 menos 20 taldea

Gaur egun, uste dut Gasteizeko lesbianen mundua euskalduna dela. Garai hartan bakarrenetarikoa nintzen eta gaur egun erdalduna denari euskaraz esaten dena itzultzen zaio.

B.A.L.A. 

LGTBtik diskurtso oso anglo eta kolonialak heltzen ari ziren.

Termino angloak gure errealitatera moldatzen saiatzen gara eta hori ezin bada egin agian izango da ezin direlako gurera ekarri. LGTBekin egiten ari den merkantilizazioa EHtik harago doa eta termino zabalagoak erabiltzea beharrezkoa da, beti ere egungo errealitatearekin lotuz, beste borroka batzuei gure diskurtsoekin itzala egin gabe.

Ana Jaka eta Josune Ortiz

Bere ustez, “hitz berriak sortzea autodeterminazio modu bat da”, maileguekiko dependentziak “nortasuna inportatzea” suposatzen duelarik (Ana Jaka).

Maren Zubeldia

Euskaltzaletasunak erakutsi dizkidan tresnak gure identitate mariokerra eraikitzeko erabili nahi nituzke.

Izaskun Aranbarri

Bertso munduan sexu aniztasunak lortu duten ikusgarritasunak milaka kanpaina baino gehiago balio du. Baina irla txiki bat iruditzen zait.