Buruzagia beti buruzagi

Atalak: Zinema

Filmeko irudia.

Ameriketako Estatu Batuetatik inportaturiko ekimena da Casual Day delakoa, enpresei zuzendutakoa. Helburua? Lankideek elkarrekin asteburu-pasa mendian ematea, hiritik eta enpresa girotik urrun, harreman pertsonalak nahiz enpresa harremanak sendotu eta hobetzeko eta estresarekin amaitzeko. Emaitza? Gaur estreinatzen den film honetan behintzat, guztiz kontrakoa. Donostiako Zinemaldiaren azken edizioan eskertu egin genuen Casual Dayk ekarri zuen aire fresko eta dibertigarria. Lan honekin, Max Lomcke zuzendari espainiarrak enpresa handi bateko lan harremanen barrenak arakatu ditu modu gordin bezain barregarrian.

“Esplotazio laborala eramangarriagoa izan dadin enpresak eskaintzen duen alde atsegina antzeztu dut nik”, adierazi du Alberto San Juan aktoreak filmean duen rolari buruz: Casual Dayko ekintzak gidatzen dituen psikologoa. Egia esan, enpresak enplegatuei eskaintzen dien alde atsegin bakanetakoa da, gainerakoa ez baita langileen oso gogoko: buruzagiak buru dira, eta behe mailako langileak behe mailako langile. Azkenean, jokoa beti buruzagiak irabaziko du, denek ongi baino hobeto dakitelako astelehenean, bulegora bueltatzean, asteburuko laguntasun hipokrita atean geratuko dela.

Pertsonaiak gutxi-asko ezagunak egiten zaizkigu, enpresa handietan aurki dezakegun fauna basatiaren ordezkari dira, baina karikatura errazean erori gabe. Horretan zeresan handia du aktore gehientsuenen lan bikainak: Juan Diego paregabe dago guztiaren buru paperean eta Luis Tosar, Alex Angulo, Alberto San Juan edota Malena Alterioren lana ere azpimarratzekoa da.

Espainiako Estatuko zinemak emandako Smooking room eta El método lanen bidea jarraitzen du Casual Dayk, egungo enpresa bihozgabeen barrunbeak azaleratuz. Gutxienez, enpresen tirania modu sarkastiko eta xelebrean erakutsi du Lomckek, eta irribarrea eragitea lortu du.