Ijitoentzako kontzentrazio esparruak

Atalak: Gizartea

Hori, pasa den martxoan Paul-Marie Coûteaux Fronte Nazionaleko buruetako batek proposaturikoa: Frantzian ijitoak “esparruetan kontzentratzea”, komunitate horren “inbasioari” eta eragiten duten “eraso estetikoari” aurre egiteko eta “duintasun nazionala” berreskuratzeko. Bozen %7 lortu du alderdiak udal hauteskundeetan.

Krisi garaian jomuga bihurtzen dira ahulenak, eta legeak gogortzeko eta baztertuak are gehiago zigortzeko baliatu daiteke.

“Ijito familien zikinkeriak epidemiak sortuko” dituela irakurri diogu FNko agintari honi, eta ez da ateraldi eroa izan. FNren programa bera xenofoboa eta arrazista da goitik behera: “Immigrazio masibo eta inkontrolatua amaitzea” du helburu, Estatuarentzat “kostu esanguratsua” delako, “komunitarismoa pozoia delako nazioaren kohesiorako” eta immigrazio horren ondorio direlako “gatazka etnikoak, probokazio politiko-erlijiosoak eta ematen ari den islamizazioa”, besteak beste. Frantziak bere mugen kontrola hartzea, “pertsona ilegal ororen kanporatze sistematikoa”, “diru-laguntza familiarrak guraso frantziar edo europarrentzat izatea” edota “urtebetez lana aurkitu ez duten atzerritar legalak euren lurraldeetara itzul daitezen lortzea” dira eskuin muturraren proposamenetako batzuk.

FNren aburuz, egungo indarkeriaren eta “segurtasun faltaren gorakadak hein handi batean immigrazioan ditu sustraiak” eta horren aurrean hartu beharreko neurriak dira, adibidez, “polizia brigaden kopurua bikoiztea” eta “heriotza zigorra eta baldintzapeko askatasunik gabeko bizi osorako kondena berrezartzea”.

Krisiaren aitzakian, mezu arriskutsuak eta lege zorrotzak

Gertakariei duten benetako dimentsioa emate aldera, Ipar Euskal Herrian ez du izan halako igoerarik eskuin muturrak eta Estatu osoan botoen %7 lortu du (hamaika alkatetza), hauteskundeotako abstentzio maila handia tarteko (%38tik gorakoa). Baina halako alderdiek gora egitea kezkagarria da, krisi garaian primerako jomuga eta turko-buru bihurtzen direlako ahulenak, ekonomia aitzakia delako betiko mamu funsgabeak zabaltzeko, mezu arriskutsuek iritzi publikoan indarra hartu dezaketelako (lehen ministro izendatu berria entzutea besterik ez dago), garaiok legeak gogortzeko eta baztertuak are gehiago zigortzeko baliatu daitezkeelako (beren burua moderatutzat duten alderdiek politika migratzaile bidegabeak bultzatzen dituzte), eta neofaxismoek (xenofobiak, arrazakeriak, indibidualismoak…) giro aproposa aurkitu dezaketelako langabeziaren, desesperantzaren eta gorrotoaren erdian.

Eskuinaren inbasio masibo eta inkontrolatua, hori bai litzateke beldurgarria. Ikusiko dugu europar hauteskundeek zer dakarten.