Donostia low cost

Atalak: Ekonomia

Maiatzaren 23an Donostia hirigunean Zara erraldoi bat irekiko dutela-eta, pozarren eman dute albistea, lanpostuak sortu eta jendea erakarriko duelako.

Espainiako Estatuko Zara handiena izatea (4.200 metro koadro), Donostian irekitzear diren dendaren ohorea.

Ehun lanpostutik gora sortuko omen ditu, baina zein baldintzatan? Aldi baterako kontratuak eta ordutegi ezinezkoak ohiko dira Inditex etxean. Azpikontratatutako enpresen aldetik ere salaketak jaso ditu arropa kate espainiarrak, 15 orduko lanaldiak eta soldata barregarriak tarteko.

Jendea erakarriko omen du, baina horrek dirua utziko al du inguruko denda txikietan? Mesede egingo dio herriko merkataritzari ala saltoki-gune handian kontzentratuko da aktibitate ekonomiko-ludiko guztia?

Merkea izango da arropa, baina zeren eta noren ordainetan? Behin baino gehiagotan egon da Inditex esklabotza kasu larrien atzean. Tailer klandestinoetan, etorkin ilegalak, haurrak eta nerabeak izan dituzte atzerriko herrialdeetan, esplotazio baldintzetan jantziak josten.

Espainiako Estatuko Zara handiena izatea (4.200 metro koadro), Donostiako denda berriaren ohorea, New Yorken dagoenaren parekoa, baina kontsumo eredu (anglosaxoi) zentralizatu eta makro hau al da nahi duguna? Bestelako azpiegituretara ere zabaldu da eredu horixe, eta porrot egin du hainbatetan, BEC-en zulo beltza lekuko.

Tira, Zaran arropa erosi izan dut, ez dut ukatuko, baina kontuz ibili beharko gara, makro low cost ekonomia eredu hau hedatzeak, Media Markt-en ordenagailua eta Ikean altzariak erosteak, low cost gizartera eta low cost bizimodura eramatea nahi ez badugu.

RyanAir, MegaPark, Lidl eta abarren atzealde ilunaz, Kontsumo merkea garesti ordaintzen da erreportajean.