“Ikasleari behar duen denbora emateko proposamena da hezkuntza geldoa”

Atalak: Hezkuntza

Hezkuntza geldoa mugimenduaren bultzatzaileetako bat da Joan Domènech irakasle katalana. Denbora haurraren ikas-erritmoetara egokitzea helburu duen estrategia pedagogikoari buruz elkarrizketatu dute Elogi de l’educació lenta (Hezkuntza geldoari gorazarre) liburuaren egilea.

“Ikas-erritmoetan faktore ugari hartu behar dira kontuan: adina, heldutasun psikologikoa, motibazioa, aurre-prestakuntza…”.

“Hezkuntzari, ikas-prozesuei eta ikasleei behar duten denbora emateko proposamena da hezkuntza geldoa”, azaldu du Domènechek, 2002an sortutako mugimenduaz. “Eskola-denbora eta eskolaz kanpokoa kalitate printzipioetara egokitzean datza eta hezkuntzaren ikuspegi kuantitatibo eta merkantilistaren kontra doa, non asko eta azkar diren hobeto-ren sinonimoak, baina eredu horrek azaleko ikasketa iragankorretara garamatza”.

Pedagogoaren esanetan, ikas-erritmoetan faktore ugari hartu behar dira kontuan: adina, heldutasun psikologikoa, motibazioa, aurre-prestakuntza, estrategia kognitiboen ezagutza… eta gakoa da denbora kontrolatzea, denboraren menpe jardun ordez. Beti ez da erraza, ordea: “Funtsean, bi dira hezkuntzari malgutasuna kentzen dioten faktoreak. Batetik, administrazioaren zurruntasuna. Hezkuntzaren erabilera alderdikoia egiten dutelako politikariek eta administrazioan arlo honetan karguak dituztenen prestakuntza-falta dagoelako. Bestetik, irakasleen artean dagoen kultura zurrunagatik: irakasleak konturatzen diren arte eurak ere, neurri batean, ikastun direla, ez dugu lortuko curriculumaren eta eskolaren malgutasuna ezinbesteko direla ulertuko dituen kultura berenganatzea”.

Curriculum itxiak eta baliabide eskasak

Teorian, ikasleen ikas-erritmoa errespetatzen dela onartu du Domènechek, baina praktikan konplexua dela: “Hasteko, curriculum itxi eta derrigorrezkoak ez diolako mesede egiten arreta pertsonalizaturako beharrezkoa den malgutasunari, eta curriculum itxiaren ideia oso errotuta dago praktika profesionaletan. Gainera, eskolek aniztasunaren, integrazioaren edo ikas-erritmoen inguruko planteamendu serioa egiten dutenean, administraziotik ez dute jasotzen behar bezalako baliabiderik”.

Hala ere, argi du irakasleak: haur bakoitzaren erritmoa aintzat hartzea, irakasleek aktibitate pedagogikoak lehenestea eta curriculum askoz malguagoak eta ez derrigorrezkoak planteatzea dira bidea, bakoitzaren heziketa beharrei erantzungo dien eskola lortzeko.