Dibertsio basatia

Atalak: Zinema, Zinemaldia 2014

Umore beltza, oso beltza, dario Relatos salvajes filmari. Gizakion oinarrizko instintuak muturrera eramaten ditu zuzendariak, jolas gisa. Jolasa baita Relatos salvajes, istorioaz gaindi baita jolas narratibo eta estetikoa ere. Jolas sarkastikoa, odoltsua, esajeratua. Oso katxondoa eta askatzailea.

Literaturan ohikoa den ipuin-liburu formatua erabili du Damián Szifrón zuzendariak: istorio laburrak dira, bata bestearen atzetik, gizakion erretratu iluna eta ankerra osatzen dutenak. Inbidia, gorrotoa, ustelkeria, jelosia, diru-gosea… dira protagonistak komedia garratz eta kritiko honetan, Quentin Tarantinoren kutsuak zipriztinduta, baina argentinar erara. Gogoan duzu aurpegira barre egin zizunaren aurrean kikildu zinenekoa? Administrazioaren burokrazia zentzugabe eta amorragarria txintik atera gabe jasan zenuenekoa? Ziria sartu zizutenekoa?… Guk geuk noizbait amestu duguna egiteko aukera, lehertzeko aukera eman die zuzendariak pertsonaiei, haserrea eta kontrol-eza eromenaren ateetaraino eramatekoa, eta eszena barregarri bezain bortitzak dira emaitza.

Formalki originala, ederki eta erritmo biziz kontatua, aktore ugarien lana ere paregabea da (tartean, Leonardo Sbaraglia, María Marull edota Ricardo Darín bezalako aurpegi ezagunak). Arrakasta izugarria lortu du Argentinan eta dagoeneko pelikula argentinarrik ikusiena bilakatu da han, El secreto de sus ojos famatuaren aurretik. Are gehiago, Argentinako historia zinematografikoan inflexio puntua ote den ere planteatu dute.

ZABALTEGI PERLAK

Relatos salvajes

Zuzendaria eta gidoilaria: Damián Szifrón.

Aktoreak: Ricardo Darín, Oscar Martínez, Leonardo Sbaraglia, Érica Rivas, Rita Cortese, Julieta Zylberberg, Darío Grandinetti, María Marull, Nancy Dupláa, María Onetto, Osmar Núñez, César Bordón, Germán de Silva, Marcelo Pozzi, Diego Gentile.

Argentina-Espainia, 121 minutu.