Bengoetxearen txapelketa

Atalak: Kirola

“Aurten bai!” irakur zitekeen Bizkaia frontoira hurbildu ziren zale askoren kamisetetan, Pablo Berasaluzeren aurpegia alboan irudikaturik zutela. Bizkaitarrarekin zegoen frontoia eta “Pablito!” zen harmailetatik gehien errepikatzen zuten oihua. Duela bi urte ere Binakako Txapelketako finalera iritsi zen Berasaluze, baina Akilesen tendoia apurtu zuen partida hasieran, eta arantza ateratzeko aukera zirudien oraingoak. Aurkariak, ordea, ez zeuden horretarako prest.

Bikain aritu zen Oinatz Bengoetxea, inoizko Binakako “konpletoena” izan duen honetan erremateetan fin aritu zen beste behin, desorekatu egin zituen aurkariak, eta Alvaro Untoria sendo bat izan zuen atzean lagun. Egin beharrekoa egin zuen bikoteak. Aldiz, ez Berasaluzek ez Aitor Zubietak ez zuten asmatu; motel eta astun atzelaria, hainbat hutsen jabe aurrelaria, partidua bizi hasi arren Untoriak eta Bengoetxeak segituan hartu zituzten menpean, 22-7 amaitzeraino.

Bengoetxeak berak esana zigun: finaletan hazi egiten denetakoa da, eta hori arma inportantea da frontoian. Halaxe ikusi genituen Miribillan: hazita Bengoetxea eta Untoria, eta uzkur Berasaluze eta Zubieta. Gakoa, “konfiantza”, leitzarraren hitzetan: “Momentuak eta momentuak daude, eta momentu ona denean nabaritzen da. Joko puntuak izaten dira, konfiantza momentuak, eta horiek aprobetxatu behar”. Aprobetxatu dute, eta txapela lortu. Bengoetxearen txapelketa izan da hau. Pablitok aurrerago atera beharko du arantza.

Argazkiak: Ion Izagirre Puy.