Eskolaz kanpoko jardueren atzean, lehia eta kontziliazio-arazoak
Betiko gaia da, baina harrituta nago: 3 urteko ilobak lagun dituen adinkide guztiek eskolaz kanpoko jarduerak dituzte, ingelesa, musika edota igeriketa praktikatzeko.
Adin horretako umeentzat dagoen eskaintza zabalak ere erakusten du ikastaro eta tailer hauen arrakasta, nahiz eta 3 urterekin jarduera libreaz gozatzeko adinean dauden bete-betean, jarduera bideratuetan ito ordez. Ez dut ukatuko, gustuko arloak lantzeko eta arlo horiek beste haur batzuekin partekatzeko interesgarriak izan daitezke eskolaz kanpoko jarduerak, baina iruditzen zait sarri arrazoi nagusiak beste bi direla: lehia eta kontziliazio-arazoak.
New Yorkeko haurtzaindegi pijoez barre egiten dugu, baina hemengo gurasoen artean ere maiz halako lehia irrazional bat sortzen da, norbere seme-alaba “atzean gera ez dadin”: estimulazio (hiper-estimulazio?) goiztiarra –zenbat eta goiztiarragoa hobe– behar dute seme-alabek, eta eguna eskolan eman ostean, ingelesa ikastera doaz, denbora “alferrik ez galtzeko”. Halakoxe komentarioak entzun dizkiet gurasoei inguruan; baita denak zerbaitetan ari direla eta “gureak atzean” geratuko direla esaten ere, “potentzial bat desaprobetxatzen” ari direla, “begirale honekin askoz gehiago aurreratzen” ari direla, edo eraginkortasunaren gailurrean, 3 urteko semea frantses ikastarora eramango dutela, “ingelesa eskolan ikasiko du-eta, eta horrela biak menperatzeko”. Lehiaren presioa kutsakorra da gurasoen artean. Eta azken buruan, umeak berak inkubatuko du birusa.
Kasu ugaritan, lana eta familia kontziliatzeko aukera falta da arazoa. Borroka honetan oraindik asko daukagu egiteko, eta laneko ordutegi esklaboen menpe dauden gurasoentzat, haurraren zaintzarako gune bilakatzen dira eskolaz kanpoko jarduerak. Bestela, zergatik eraman haurra dantza, musika edo igeriketara, zergatik ez du egingo dantza, musika edo igeriketa gurasoekin, senideekin, lagunekin? Hobea al da begiralearen zaintza? Ala herriko parkera eramatetik harago bestelako ekintzak proposatzeko irudimenik ez dute gurasoek?
Goizeko 8 edo 9etatik arratsaldeko 5ak arte (jangela tarteko) ikastetxean sartuta egon diren 3 urteko umeek, akituta eta estresatuta buka ez dezaten, arratsaldeko aisialdirako tarteak aisialdi izan beharko luke eta ez eskolaren jarraipena, jolas librea baino ikasbide hoberik ez baita, sortzaile, autonomo eta aske garatu daitezen.
Gure kasuan hiru urteko umea astean behin gurekin eta beste ume eta guraso batzuekin pizinara eramaten dugu, denon gozamenerako tartea delarik. Bestalde, AMPAren bidez dantza tailerra jartzekotan gara abian; guraso zein haurrak batera egiteko ekintza librea. Ez dira eskolaz kanpoko ekintzak, familian egiteko jarduerak baizik.
Oso ekimen interesgarriak, AK. Jarraitu denek batera gozatzen!