Ikasleak naturara ateratzea uzten ez duten ikuskariak

Atalak: Hezkuntza, Ingurumena, Koronabirusa, Osasuna

Jaurlaritzak ez dizkienez nahikoa baliabide pertsonal jarri, eskola bateko irakasleek laguntza eskatu diete gurasoei 5 urteko ikasleekin berdeguneetara atera ahal izateko. Hezkuntza ikuskariak, ordea, galarazi egin du gurasoek halakorik egitea, baina kanpora irteteko irakasle gehiago ere ez dizkiete esleituko. Haurrek ezingo dute hortaz ikasgelatik atera. Zertarako daude ikuskariak, ikastetxeari laguntzeko ala protokoloaren aitzakian alternatiba bideragarriak zapuzteko?

Frustragarria da gero. Pandemia garaian eskola-orduak ahal den neurrian kanpoan –zer esanik ez naturan– ematea onena dela dakigun arren, Eusko Jaurlaritzak ez du bide hori bultzatu, eta beren kabuz bidea urratu dutenei oztopoa jartzen zaie maiz: kasu honetan, eskola publiko bateko hainbat gurasok adierazi du gustura lagunduko diela ikasle eta irakasleei, eskola-orduko irteeretan. Baina ikuskariak ez du onartu gurasoen parte-hartzea, irakasleak baino ezin omen dira atera ikasleekin.

Zein da protokolo zurrun hauen helburua, jakinda seguruago daudela umeak naturan, lau pareten artean sartuta baino? Zein da araudi eta kontrol zorrotz hauen xedea, ez bada zerbait gertatuz gero administrazioak eskuak garbitzea? Eta eskola-komunitateko kide ere badiren gurasoek ezin badute esku hartu, zergatik ez da beste alternatibarik eskaini, ikasleak kanpora atera daitezen?

Bai, frustragarria da gero. Eta ikuskarien azken funtzioa zein den azaldu beharko ligukete: ikaskuntza praktika egokiak ziurtatzeko, jarduera hobeagoen bidean laguntzeko eta konponbideak bilatzeko daude, ala administrazioak bere gain hartzen ez dituen ardurak bere bizkar hartzeko prest daudenen lana blokeatzeko?