Nerabeak, incel kultura eta pilula gorriak

Atalak: bullyinga, Harremanak, Haurren haziera, Hezkuntza, Matxismoa, Zinema

Nerabe(mutil)ez ematen duen irudi gatazkatsu monokromatikotik harago, abiapuntu duen muturreko egoeratik harago (mutil batek neska bat hil du), hari-mutur interesgarriak planteatzen ditu Adolescence modako telesailak, kultura misoginoak gazteak nola harrapatzen dituen ulertzeko bidean.

Nola iritsi da Jamie, familia arrunt bateko 13 urteko semea, bere ikaskidea hiltzera? Arrazoiak ulertzeko peskizan, bereziki gurasoak, hezitzaileak eta oro har helduak interpelatzen gaitu telesailak, hainbat galdera begien aurrean jarrita. Zergatik tematu da Jamieren aita, semeak futbola eta boxeoa egin dezan, nahiz eta umeak beste zaletasun batzuk eduki? Zein punturaino gara gurasoak gure seme-alaben erreferente eta zenbateraino hartzen dituzte bestelako erreferente (toxiko) batzuk? Erreferente eta bidelagun izateko teoria jakin badakigulako, hitz egin eta hitz egin, entzun eta ondoan gauzkala adierazi, edozertarako gugana jotzeko konfiantza izan dezan saiatu, baina praktikan zenbat solastatzen gara etxean? Zenbat gai ezikusi ditugu edo bilakatu ditugu tabu (kontziente edo inkontzienteki) etxean? Eta eskolan?

Zenbat gai ezikusi ditugu edo bilakatu ditugu tabu (kontziente edo inkontzienteki) etxean? Eta eskolan?

Erreferenteez ari garelarik, jakitun al gara Interneten eta sare sozialetan zer kontsumitzen duten gure seme-alabek? Emakumeenganako (edota pentsamendu feministarekiko) gorrotoa eta misoginia sustatzen duten Interneteko foro, komunitate eta influencerren eraginaz kontziente al gara? Izan ere, pelikulan agertzen diren kontzeptu ugari (manosfera delakoa, incel kultura, pilula gorria…), mutilen artean gero eta hedatuagoak, ez al zaizkigu helduoi eskapatzen? Ohartzen al gara, ahuldade, segurtasun falta eta frustrazio sentimenduen aurrean, azpikultura horrek guztiak boteretsu bilakatzen dituen diskurtsoa oparitzen diela mutil nerabe batzuei? Nola kudeatu nerabeek mugak gainditzeko duten grina eta taldearen (parte izateko) presioa?

Indarkeriaz, harremanez, sexualitateaz… jaso ditzaketen irudi distortsionatuen aurrean, nahikoa heziketa sexu-afektibo-emozionala jasotzen al dute haur eta nerabeek (hain etapa konplexuan gainera)? Heziketa horrek elkarren arteko errespetuan, aniztasunean eta enpatian jartzen al du indarra, harreman osasuntsuak erakutsi eta sustatzeko? Ba al dakigu gure seme-alaben koadrilak zein kode, harreman eta dinamika darabiltzan? Jarrera toxikoak ikusiz gero, esku hartzen al dugu, ikasgela, pasillo eta patioan, adibidez?

Gurekin hitz egiteko eskatzen diegun konfiantza bera izan dezagun gure seme-alabengan

Tira, pazientziaz armaturik “etxeko lanak” eginda ere, guraso eta hezitzaileak ez gara denaren arduradun, ez gara denaren errudun, seme-alabek ez dituzte beti gure lezio(moral, etiko)ak jarraituko (are gutxiago nerabezaroan!), gainera pertsona kritikoak hezi nahi ditugu, baina arrastoa utziko dugu, ziur, eta lehenago edo beranduago nabarituko da. Gurekin hitz egiteko eskatzen diegun konfiantza bera izan dezagun gure seme-alabengan.