Eta zer?

Atalak: Zinema

Genova. Zuzendaria: Michael Winterbottom.

Aktoreak: Colin Firth, Catherine Keener, Willa Holland, Perla Haney-Jardine.

94 minutu. Britainia Handia, 2008.

Pelikularen kartela.

Tentsioan, zerbait handia gertatuko den esperoan mantentzen du ikuslea, eta azkenean… ezer ez. Horixe pelikula honi buruz kritikari zenbaiti iaz entzun geniena, Winterbottom hainbeste maite duen Donostiako Zinemaldian –zuzendari onenaren Zilarrezko Maskorra jaso zuen film honengatik–. Eta zer? Zer axola dio bukaera tragikorik ez badu? Klimaxik gabeko amaiera bada? Bidea da interesgarriena; Genoako kaleska estu eta labirintikoetatik protagonistek egunero egiten duten bidea.

Italia urruti dago AEBetatik, eta ez soilik geografikoki. Ama hil ostean, Amerika utzi eta mediterraneoan bilatuko dute aterpea aitak eta bi alabek, eta bakoitzak bere erara biziko du esperientzia berria: alabak hezteko eta babesteko heldulekua bilatuko du Joek Genoan; sexua, dibertsioa eta bizitzeko grina aurkituko du Kelly nerabeak; eta hiriko giro misteriotsuan amaren mamua azalduko zaio errudun sentitzen den Mary gaztetxoari. Eta hirurek, helburu bera bilatuko dute Italian: bizimodu berri bati ekiteko kemena berreskuratzea.

Arrosa koloreko melodrama sentimentaletik ihes egin du zuzendari britainiarrak, eta modu errealista bezain hipnotikoan sakondu du sufrimenduan, familia baten egunerokoaren erradiografia eginez. Alaben ihesaldietako kamera mugituak, gidoi bikainak eta aktoreen lan onak asko laguntzen dute filmak duen intriga eta tentsioa mantentzen.

Eta zer, azkenean bahiketarik, desagerpenik, auto-istripurik… bonba nuklearrik edota martzianorik ez badago? Sentimenduez eta giza-harremanez hitz egiteko ez da The End epikorik behar. Eroso eseri butakan, eta utzi Genoako paisaian gida zaitzan Winterbottomek, hondartza jendetsuetara, luxuzko auzoetara, unibertsitate girora, karrika ilun eta zikinetara, eta protagonisten emozio sakonenetara.