Jonek ertzain lotsagabeari irabazi zionekoa
Garaipen txiki eta aldi berean handi sentitzen dugun horietakoa kontatu dit Jonek. Pasa den udan du jatorria, autoan zihoala Ertzaintzak bide ertzean geratzeko agindu zionean.
Ertzainak, harro eta zakar adierazi zion semaforoa gorrian pasa zuela eta isuna jarri behar ziola. Jonek azaldu zion semaforo hori beste bide batetik errepidera sartzen diren gidariei dagoela zuzendua eta beraz ez ziola berari eragiten. Nahi izanez gero, prest zegoela momentu batean hala zela erakusteko. Ertzainak ordea, ez zuela konprobatu nahi, Jonek hala uste bazuen salaketa jar zezakeela, baina hobe zuela ertzainaren bertsioa onartu eta sinatu, momentuan ordaintzea ekonomikoki merkeagoa aterako zitzaiola-eta. Zigor ekonomikoaren mehatxua ezaguna zaigu, eta beldur horrek atzera botatzen ditu herritar asko, batez ere ekonomikoki eta sozialki ahulenak direnak. Azkenean, gaizki ulertutako boterearen eta ondorio ekonomiko/legal bidegabeak jasateko arriskuaren aurrean, apoak irensteko prest gaude sarri, jakinik perbertitutako sistemaren eraginez botereduna atera ohi dela garaile eta herritarra galtzaile.
Jonek, baina, tratua onartu eta sinatu ordez, isunaren aurkako idatzia aurkeztu zuen eta hilabete pare baten ostean jaso du administrazioaren erantzun labur eta zehatza: isuna baliogabetua geratzen dela. Alegia, arrazoia duela. Udako arratsalde hartako inpotentzia, izapide burokratiko-administratibo andana eta uniformea eramateagatik besteen gainetik dagoela uste duen ertzaina salatzeko gogoa (erabaki du ez salatzea, “zer gerta ere…”) ez ditu burutik kendu, baina pozik dago, isilik eta otzan geratu ordez despotikoki jokatzen duen autoritateari aurre egiten zaionean, batzuetan irabazi egiten dela kontatu ahal izan dielako seme-alabei.
Oso istorio polita, baina ez dakit horren ezohikoa den. Niri, adibidez, isun bat baino gehiago kendu didate helegiteen ondorioz. Kontua da oso gutxitan demostra daitekeela arrazoi duzula, baina argazkiekin-eta batzuetan posible da.