“Irakasle batzuek uste dute umorea erabiliz gero klasearen kontrola galduko dutela”
“Ikasgelan, umorea gutxi erabiltzen da estrategia didaktiko gisa, bere abantailak ez direlako ezagutzen, irakasle batzuek uste dutelako umorea erabiliz gero klasearen kontrola galduko dutela edo irrigarri geratzeko beldurra dutelako. Eta badira pentsatzen dutenak umorerik ez dutela edo beren ikasgaian umorea ezin dela erabili”.
Horri aurre egiteko, ikastaroa antolatu du Idoia Torregarai kazetari eta UEUko komunikazio arduradunak. Umorea hezkuntzan estrategia gisa ikastaroa emango du UEUn, martxoaren 5 eta 12an, eta umorearen garrantziaz jabetzea eta ikasgelan erabiltzeko baliabideak eskaintzea da helburua.
“Umorea giza-gaitasun bat da eta denok landu dezakegu –azaldu digu–, batzuek erraztasun handiagoa izango duten arren. Hala ere, umorea ikasgelan erabiltzeak ez du esan nahi etengabe txisteak kontatzen aritu behar duzunik, baizik eta umorea estimatzeko, estimatuarazteko eta gelan giro positiboa sustatzeko prest zaudela”. Eta hori eginez gero, Torregaraik gogoratu du umoreak tentsioak askatzeko balio duela, talde-kohesioa handitzeko eta motibatzeko, baita ikasleen arreta erakartzeko edota ikasgaia hobeto barneratzeko.
Ezin da edozein umore mota erabili ikasgelan
“Ikasgelan ezin da edozein umore mota erabili, modu desegokian erabiliz gero, kalte eta min handia egin dezakeelako. Oso argi izan behar dugu gelan erabiltzen duguna umore eraikitzailea dela”. Ikastaroan, umore eraikitzailearen dimentsioak ezagutu eta berau lantzeko jarraibideak eta ariketak proposatuko dituzte. Lagun izango dituzte hizkuntza, jolasak, pasadizoak, material grafikoa, esaldi famatuak, musika, arbelaren erabilera, ipuinak, marrazkiak, antzerkia…
“Zalantzarik gabe, estrategia onena irudimena erabiltzea da –adierazi digu–. Adibidez, askotan gelan denborak errespetatzea ez da erraza izaten. Arduradun bat aukeratu dezakegu egunero zozketa bidez, eta baten bat, ikasle nahiz irakasle, erabakitako denboratik pasatzen bada, arduradunak soinu barregarriren bat egin dezake, karraka astinduz, iratzargailu zahar baten alarmaren bidez, abestiren batekin, mugikorreko soinuren bat erabiliz (oilar baten kukurrukua, doministikua)…”.
Beldur naiz kontua ez ote den irakasle askoren umore falta eta, are larriagoa dena, bokazio edota sentiberatasun falta justifikaezina.
Eskerrik zintzoenak eta besarkada erraldoia denaren aurka eta umeen alde, maitasunez eta gogoz diharduten irakasleei.
Besteei… Gizatasun ikastaroak berritzegunen… Edo.