“L’avenir”. Zein filosofok ote du erantzun egokia

Atalak: Zinema, Zinemaldia 2016

“Bizitza intelektualarekin aski dut, horrek asebetetzen nau”, dio L’avenir filmeko protagonistak, Filosofia irakasle jantziak. Horrekin bakarrik bizi ahalko balitz bezala. “Seme-alabak etxetik joan dira, senarrak utzi egin nau eta ama hil egin zait. Aske naiz!”. Hori ere badio, bere burua konbentzitu nahian. Baina arrazoiak agintzen duenarekin beti ez datoz bat gure sentimendu eta emozioak.

Zoriontasuna, demokrazia, askatasuna… Gai potolo asko jorratu dituzte filosofo handiek, eta haien teoria eta liburuetan babesa bilatzen du Nathaliek, baina gure sentimendu eta kontraesanei aurre egiteko formularik ez dute liburuek, eta bizitzak etengabe jartzen gaitu ataka horretan. Benetako iraultza eta konpromiso burgesa, defendatzen ditugun baloreen eta burutzen ditugun ekintzen arteko talka, pentsatzen eta sentitzen dugunaren artekoa, askatasuna eta familiarekiko lotura, gaztaroko grina eta heldutasunaren nekea, maitasun beharra… Bizitza bera. Gogoeta, galdera eta zalantza filosofiko ugari harilkatzen ditu istorio honetan Mia Hansen-Løve zuzendariak, gainezka egin gabe, baina gizakiak izaki konplexuak garela gogoraraziz.

Onena, Isabelle Huppert aktore nagusia, emakume zurrun eta zuhurraren rolean; emakume segurua baita Nathalie, ideiak garbi dituena, erantzun egokia beti prest… baina gauaren bakardadean negar egiten duena.

PERLAK

L’avenir

Zuzendari eta gidoilaria: Mia Hansen-Løve.

Aktoreak: Isabelle Huppert, André Marcon, Roman Kolinka, Edith Scob.

Frantzia, 102 minutu.