Kontzentrazio-esparru erraldoia Europara ihes egin nahi duten migratzaileentzat?

Atalak: Errefuxiatuak, Migrazioa

“Zenbat eta urrutiago, hobe” premisapean, Afrika iparraldean edo Balkanetan gune itxi bat altxatu eta zaborra bailiran Europara ihes egin nahi duten migratzaileak bertan kontzentratzea da Europar Batasunaren azken proposamena.

AEBek ume migratzaileak kaioletan nola sartzen dituzten ikaraz ikusten dugun bitartean, Europar Batasunak neurri harrigarria eztabaidatu nahi du datorren astean Bruselan: lege eta hitzarmenak berriz ere nahieran apurtuz, eta errefuxiatuen krisia beste behin –urrutiko– alfonbra azpian sartu asmoz, bere mugetatik kanpo kanpalekua sortu nahi du (Libia edo Egipto aipatu dira) eta han bertan erabaki nahi du zein diren errefuxiatu eta zein migratzaile ekonomiko.

Traba eta debekua, jatorrian bertan

Proposamenaren bultzatzaileek arrazoitzen dute horrela migratzaileek ez dutela euren bizitza Mediterraneoan arriskatuko, baina nago, ihes egin nahi duenari Europarako bidaia erraztetik gutxi duela neurriak, eta gehiago dirudiela Europarako bidaiari muga, oztopoa, traba eta debekua jatorrian bertan ezarri gura. Izan ere, zeinek eta nola erabakiko du ihes egiten duen pertsona, errefuxiatu ala migratzaile den? Herrialde txiro eta gatazkatsuetako jendeak benetan miseriagatik ala gatazka politiko-militarragatik –edo biengatik– egin duela ihes? Zergatik da zilegi bata eta ez bestea, Europak babesa eman ahal izateko? Zenbateraino bihurtuko da urrun dagoen –eta ez ikustea errazagoa den– gune hori, kontzentrazio-esparru erraldoi bat? Turkiarekin 2016an egindako tratua aurrekari, zer emango dio ordainetan Europak, esparru hori bere lurretan hartzea onartzen duen herrialdeari? Epe laburreko adabakia ez al da etorkizunean lehertuko den presio-eltze bihurtuko?