Autobus gidariek ere pixa (duin) egiteko eskubidea dute

Atalak: Sailkatu gabea

Emakumezko autobus gidari bat bazter batean pixa edo kaka egiten ikusi zuela-eta, Muskizko herritar batek eginiko salaketa bolo-bolo omen dabil garraio munduko langileen barne-komunikazio kanaletan: “Ez zait normala iruditzen langileek lanorduetan komunera duin joateko aukerarik ez izatea, gainerakoen begirada eta erasoetatik salbu”.

Autobus gidariek eurek behin baino gehiagotan salatu dute egoera, eta eskatu dute ibilbide hasiera-amaieran komunak jar ditzatela autobus enpresek –baita ibilbidean zehar ere, bide luzea izanez gero– . “Poltsa batean pixa egin behar izatea, baita hilerokoa dugunean ere, hori da autobus gidari askoren egunerokoa” salatu du txofer batek, aurten abiatu duen sinadura bilketan. Egokitu izan zait ibilbidetik apur bat desbideratu den txoferrik, pixa egin ahal izateko, eta ezagutzen dut badaezpada botila alboan daramanik ere. Batik bat herri arteko lineetan da arazoa larrien, sarri ez dagoelako komun publikorik eskura. Dena den, komun publiko ugari oso egoera kaskarrean daude, zaintza eta mantentze lanik gabe, zikin, puskatuta… Badira zuzenean funtzionatzen ez duten komunak ere. Eztabaida sakonagoa baita: nahikoa komun publiko –eta baldintza onetan– al dugu gure herri eta hirietan?

Txoferrei ematen zaien beste alternatiba tabernak dira; badira autobus enpresak langileei ibilbidean aurkituko dituzten tabernen zerrenda ematen dietenak, taberna horietako komunak erabili ditzaten. Baina taberna batzuetako komunak giltzaz itxita egon ohi dira, tabernarien borondate onaren menpe zaude, zerbait kontsumitzera behartuta ikus dezakezu zure burua… eta bestela ere, ez dira moduak. Ez da duina horrela ibili behar izatea.

Hainbat autobus enpresak langileei ematen diete ibilbidean aurkituko dituzten tabernen zerrenda, horietako komunak erabili ditzaten

Fokua zabalduta, kamioilariek, kale saltzaileek, taxilariek, banatzaileek, zabor-biltzaileek, atez ateko garbitzaileek, portaletako zaindariek… ere maiz ez dute erraza, barrenak askatzerako orduan. Komunera joatea hain gauza oinarrizko eta garrantzitsua izanik, langile –herritar– guztiek bermatuta al dute hori? Kalean kontainer artean edo izkinen batean pixa egiten amaituz gero, gaizki begiratuko ditu batek baino gehiagok, zikintzat hartuko dituzte, agian grabatu egingo dituzte –Galizian emakumeak txiza egiten grabatu eta irudiak orrialde pornografikoetara igotzen zituzten–. Sarri, ordea, abiapuntua da seinalatu beharko genukeena: ez zaizkie baldintzak jartzen intimitatea, segurtasuna eta higienea bermatuz behar fisiologikoei erantzuteko.