Mugikorra izateko gutxieneko adina: 16 urte

Atalak: Haurrak, Menpekotasunak, Teknologia berriak

Adituak garbi du: 16 urte bete arte, garunaren garapenak ez du nahikoa heldutasun eta gaztea ez dago prestatuta mugikorra izateko. Eta gainera, behar ere ez da behar mugikorrik lehenago, ez da egia haurrei integratzeko eta harremanak egiteko balio dienik. Behar faltsu bat sortzen ari gara, epe luzera frustrazioa, estresa, antsietatea, koldarkeria… eragin dezakeena.

“Pantaila atzean ezkutatuta”

Bai, koldarkeria ere eragin dezake mugikorrak, “pantaila atzean babestuta eta ezkutatuta eroso egiten dituztelako gazteek harremanak, baina gero ez dira gai aurrez aurre moldatzeko”. Eta ez, ez da egia integraziorako tresna denik; “mugikorrik ez duen umeak lagun kopuru berdina du eta askoz harreman gehiago izaten ditu”. Marc Masip-en hitzak dira, teknologia berriekiko menpekotasunean aditua.

Asko dira mugikorrarekiko menpekotasuna dutenak (bost minuturo begiratu beharra dutenak, mezurik jaso ezean hutsik sentitzen direnak…), eta menpekotasuna dutenetako asko nerabeak dira. Azken finean, gazte nahiz heldu, mugikorraren menpe bizi da egungo gizartea; “helduok ere ez dugu mugikorraren erabilera ona egiten eta eredu oso txarra ematen dugu, baina gu mugikorrik gabe bizi izan gara eta gazteak mugikorraren aroan jaio dira, ez dute mugikorrik gabeko errealitaterik ezagutu”.

Zenbat urterekin erosten zaie mugikorra?

16 urte ez da gaur egun lehen mugikorra izateko adina. Gurasoek 10-12 urterekin erosten dietela dio adituak, eta 8-9 urterekin mugikorra duten haurrak ikustea ere ez da ezohikoa. Hala, gaztetxotatik apustuei, indarkeriari edota pornografiari lotutako edukietara sarbide librea eta kontrolik gabea dute. “9-10 urterekin hasten dira pornoa ikusten, eta menpekotasunei aurre egiteko gure zentrora datozen gazteek aurretik porno oso gogorra kontsumitu dute”. Arazoa da, pornografia informazio-iturri bakarra dutela maiz, irudi horien filtroa egingo dienik gabe, bestelako sexu heziketarik jaso gabe.

Alkoholarekin, tabakoarekin edota jokoarekin egiten den moduan, mugikorra izateko gutxieneko adina arautu beharko litzatekeela dio eta ikastetxeetan mugikorra debekatu beharko litzatekeela. Hain juxtu, berriki eztabaida piztu du gaiak gurean: 15 urtetik beherako ikasleek debekatuta dute mugikorra Ipar Euskal Herriko ikastetxeetan eta Hegoaldean, eskola bakoitzaren bizkar geratzen da erabakia. Baina mugikorra ikastetxean, zertarako? Nola arraio erakutsiko zaie ikasleei mugikorra ongi erabiltzen, helduok (irakasleek barne) ez dugunean ongi erabiltzen, eta mugikorraren ohartarazpenen menpe (batzuetan obsesiboki) bizi garenean? Eta ikastetxe batzuetan ari diren moduan, gelan ez baina jolastorduan (aisialdian) mugikorra erabiltzen uztea ez al da pixka bat tristea, hain juxtu pantailari begira egon ordez elkarrekin jolasteko eta dibertitzeko tartea denean? Zenbateraino da hezigarria mugikorra?