Hai que defender o idioma como sexa, Manuel Maria

Atalak: Poema soziolinguistikoak

Gaurkoan Manuel Mariaren poema soziolinguistiko hau: Hai que defender o idioma como sexa.

Hizkuntza defendatu behar da edozein modutara:

amorruz,  grinaz, metrailakada.

Berbeta defendatu behar da borroka sendoan

tankeekin, abioiekin eta ukabilekin.

Gogorrak izan behar gara, liskarzale, burugogor

jauntxo bokazioa dutenekin,

zerri desertore higuingarriekin,

ahuntzekin, kabroiekin eta antxumeekin.

Borroka egin behar dugu arnegatuen kontra,

gure hizkuntza ezabatu nahi dutenen kontra.

Borroka egin behar dugu gure hizkuntza hil eta lurperatu

nahi duten esker txarrekoen kontra.

Izango ginateke, hizkuntza barik, inorrezak

lumatutako oilobusti batzuk baizik ez.

Gure etsaiek ondo dakite

berbek ezpatak garaitzen dituztela.

Hizkuntza gu gara, herri xehea,

zutik mantendu eta batzen gaituen lotura,

bakoitzaren mendeetako herentzia,

gure fedea pizturik mantentzen duen etxea.

Eta, jatorrizkoa, galizieraz:

Hai que defender o idioma como sexa:

con rabia, con furor, a metrallazos.

Hai que defender a fala en loita rexa

con tanques, avións e a puñetazos.

Hai que ser duros, peleóns, intransixentes

cos que teñen vocación de señoritos,

cos porcos desertores repelentes,

cos cabras, cos castróns e cos cabritos.

Temos que pelexar cos renegados,

cos que intentan borrar a nosa fala.

Temos que loitar cos desleigados

que desexan matala e enterrala.

Seríamos, sen fala, unhos ninguén,

unhas cantas galiñas desplumadas.

Os nosos inimigos saben ben

que as palabras vencen ás espadas.

O idioma somos nós, povo comun,

vencello que nos xungue e ten en pé,

herencia secular de cada un,

fogar no que arde acesa a nosa fe.