Behobiatik Donostiarako bidean

Atalak: Islandiera ikasten

Behobiara heldu orduko
korrikalari armada batekin eseri naiz
hogei mila lagun eta gogoratu dut
kasko erromatarrek gandorra zutela
lumez edo zaldi ilez egina

saiatu naiz moteltzen
analogiarako nire gogo geldiezina
lehiaketa oraindik ez delako hasi
baina ezin izan diot pentsatzeari utzi
bizitzan nola gaurkoan helburua dela
helmugara iristea aurrezkirik gabe
amaitzea bateria guztiz agortua

ukabilak itxita dituen bihotz hotzari
ez zaio ezer axola ez bada
ororen hustasunaren sentimendua
agian horregatik urtaro honetan (diotenez
profesionalki malenkoniatsuena dena)
ez diet jaramonik egingo metaforei
goitik behera erortzen direnak irteerarantz goazela

aireportuetan hegazkinak
pistara doazen bezala
banan-banan
aireratzen gara oinetako arinen gainean
eukaliptozko spray hodeitxoen azpian
eta Antzinako Greziaren tropoen artean
(tropo, jatorrian “bira” edo “helbidea” esan nahi zuen hitza)

korrika egiteak soilik Donostiaratuko gaitu
hotzikarak literalki ematen dizkit ikusteak
etsi egin duen lehenengo korrikalaria
partidaren hasieran
auto istripuan hil ziren gazteak bezalaxe
eta oraino ez gara Gaintxurizketa ikasketa-kurbara heldu
ez eta Mirakruz gaineko gure Golgota txikira ere.