Gizona hirian
Dakizuenez, oporretan Portugaleko iparraldean ibili naiz, eta hango poeta garaikide handienetako bat ezagutu dut: Manuel Alegre. Miresgarria iruditu zait bere azken bilduma, Nada está escrito [Ezer ez dago idatzita], eta hemen paratu ditut hango bi poema. Baina Alegre ez da poesiara heldu berria; bere lehenengo liburua, Praça da Cançao [Kantuaren plaza], duela 49 urte argitaratu zen. Zentsurak galarazita, bere poemak Zeca Afonsok eta beste kantari batzuek musikatu zituzten. Alegreren poema...
Read MoreKapelaren birjaiotza
Bukatu dira nire oporrak. Aspaldiko partez azken astebetea Portugalen eman dugu eta saudadez beterik itzuli naiz. Baina nire fado ez da tristea, kontsolatu naiz herriak berdintsu irauten duelako. Oi, Portugaleko dotorezia eta soiltasuna. Kafea eta ogia eta ibaiak eta hondartzak. Oraindik ere kapela buruan zeramaten pertsonak ikusi ditut kalean, eta akordatu naiz “The Death of the Hat”, Billy Collins AEBetako poetak bere aitari idatzi zion elegiaz (Picnic, Lightning, University of Pittsburgh...
Read MoreDesfado portugaldarra
Euskararen patua eta portugesaren fado hitzak senideak dira, latinaren fatumen seme-alabak. Eta “desfado” da, hain zuzen, Portugaldar Errepublikatik datorkigun Ana Moura fadistaren azken diskoa (Universal, 2012). Tristea da Portugal, edo alaia, high ala low? Zer da saudade sentitzea? Bideoan ikusi eta entzun (itzulpena arraro samarra da neurria eta errima mantentzen saiatu naizelako): [Hemen kantu osoa, beste bertsio batean.] Quer o destino que eu não creia no destino E o meu fado é nem...
Read More
Iruzkin berriak