“Han izanik hona naiz”

Atalak: Aforismoak

Han izanik hona naiz (Elkar, 1992)

Joseba Sarrionandiaren izenburu hori maite du lagun batek, bere liburuko ipuin batzuen amaieran (autobiografikoenak edo alegorikoenak agian: “Ekibokazioa”, “Tren maiteminduak”, “Lehio argia”, “Hamelingo xirularia” ) lelo edo aforismo gisa agertzen dena.

Hortaz ari ginela, lagunari esan nion beste toki batean ikusia nuela leloa. Ez nintzen akordatzen non, ordea. Sarrionandiak ez du lehengaiak deklaratzeko ohiturarik (hona beste adibide bat), baina arrastoak utzi ditu testuaren baitan, eta horiei esker azkenean topatu dut jatorria. Bada, liburuko bi ipuinetan aipatzen baitira Oihenartek bildutako esaera zaharrak. Patri Urkizuren artikulu batean, non bere Atsotitzak berirakurtzen duen, hauxe aurkitu dut:

373 Orhin ekhia bero. Ihardespena: Han izanik hona niz […] Behiala, hegaztiak mintzo zirenean, xori bat neguan hotzez hila habia bati arrimatu zela, eta hura bertze xori batez hartua edirenik, haren hantik ateratzeko, sinhets arazi nahi uken ziola, Orhin ekia bero zela; ordea bertzeak haren mina ezaguturik, inhardetsi ziola, bazakiela Orhiko-berri, ezi hantik etorri-berri zela.

Ederra zuberotarrak jasotakoa, ezta? Han izanik hona gara, bai. Eta hemen uzten dizuet Oihenarti egin diogun azken omenaldia, euskal aforismo garaikideez osaturiko bilduma: Oihenart lehiaketa 2012-2013.