Arrandegian

Atalak: Sailkatu gabea

Atzo oporrak hartuta (haiek, ez nik) auzoko arrandegia itxi zuten bi asterako. Langile finak bezain jatorrak, hiru legatz zabaldu zituzten anisakisik ez zuen baten bila. Bitartean, euskarazko arrain izenak zituen afixa bati begira jarri nintzen, hitzak buruan bueltaka, errima pobreko itsasoneto baten forman antolatuz:

Antxoa kabrarroka amuarraina
berdela hegalaburra txitxarroa
txibia libra merlenka erla meroa
perka pota paneka mihi-arraina

hegaluzea ezpata-arraina
palometa itsas aingira xapoa
berruenda lamotea txokoa
masailak kokotxak katuarraina

bakalada mazkarra izokina
halibuta lanperna txangurrua
almeja bisigua txipiroia

oilarra olagarroa sardina
platuxa barbarina urraburua
otarrainxka legatza xabiroia

hori guztia bazen behin batean
itsasotik mahairako bidean.

Beti harritu nau (batez ere atzerriko arrandegien aldean) bertako arrandegien oparotasunak. Agortuko al da? Anisakisak ez du aniztasun hori jango, baina badaude gauzak, mugatuak izan arren, infinituak bailiran erabiltzen ditugunak. Arrandegitik atera nintzen saskia bete, itsasortziko hau patrikan:

Lur planetako itsasoetan
dabiltzan arrain makina
infinitua ez bada ere
niretzat kalkula ezina

arrandegian ikusten ditut
amua dute ahotan
amaiezina denaren zifra
adierazteko asmotan.