Munduko Poesia Kaiera berriak

Atalak: Poemak

Itzultzea hautatzea da. Hautaketa prozesu luze baten emaitza dira itzulpen guztiak. Poetak zer idatzi aukeratu behar izan du, editoreak zer argitaratu, itzultzaileak zein poema berridatzi, zein hitza erabili… Beñat Sarasolaren zuzendaritzapean, Munduko Poesia Kaierak proiektua abiarazi zuen Susa argitaletxeak udaberrian, hiru ale kaleratuz. Udazkenarekin batera etorri zaie beste hiru ale argitaratzeko unea, eta Angel Errok, Josu Landak eta Koldo Izagirrek euskaratu dute Carlos Drummond de Andraderen, Emily Dickinsonen, eta Miguel Hernándezen antologia bana.

Aurkezpen errezitaldia ospatuko dute urriaren 16an, ostegunez, arratseko 19:00etan Donostiako Bukowski tabernan. Bitartean hautaketaren hautaketa pertsonala egingo dizuet. Hasteko, ba al dago poema hasiera kitzikagarriagorik, Drummond de Andraderen honako hau baino?

Laztana,
triste nagon
plater hegalari bat ikusi ez duen
brasildar bizi bakarra naizelako.
[…]

Emily ez da dena lore eta erle. Paisaia bat dirudi, baina poema honek Ekialde Hurbilaren eta mundu osoaren tragedia egunero hasten dela gogorarazten dit nolabait:

Inoizko Suterik handiena
Arratsaldero gertatzen da —
Ez du inor, deskubritzean, harritzen —
Inor beldurtu gabe hedatzen da —
Ekialdeko Hiri bat errausten du
eta inork ez du Alarmarik jotzen,
Hiria berreraikiko da Egunsentian
Suaren bazka izateko berriro ere.

Bukatzeko, Miguel Hernández. Alacanteko presondegian tuberkulosiak jota zendu zen poetaren hitzek bizirik diraute:

[…]
Trumoi edo tximistez
beldur izan gabe.
Hiltzen banaute, ongi:
bizi banaiz, hobe.
 
Doilorrek pozoitu nahi,
adoretzen naute.
Hiltzen banaute, ongi:
bizi banaiz, hobe.
 
Bihotza dut osoki
dirdai alaiz bete.
Hiltzen banaute, ongi:
bizi banaiz, hobe.